حبیبه ذوالفقاری در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «صبح توس»؛ اظهار کرد: خواهرم سالها فقط گاهی دچار فشار خون میشد، اما شب ۹ آبان ۱۴۰۴ سردرد بسیار شدیدی گرفت و پس از تماس اطرافیان با اورژانس او را به بیمارستان موسی بن جعفر (ع) قوچان منتقل کردند، با انجام سیتیاسکن پزشکان همان ابتدا مرگ مغزی را تشخیص دادند.
وی افزود: وقتی من از مشهد خود را رساندم، یک شب از حادثه گذشته بود و کادر درمان موضوع اهدای عضو را مطرح کرده بودند، اما برای پسر ۲۱ ساله خواهرم تصمیمگیری بسیار دشوار بود.
ذوالفقاری ادامه داد: خواهرم چند روز در ICU بستری بود و هیچ نشانهای از بازگشت وجود نداشت پنجشنبه ۱۶ آبان برادرزادهام بعد از مشورت با خانواده پدری، تصمیم گرفت فرم رضایتنامه اهدای عضو را امضا کند، این تصمیم در آن سن بسیار سنگین بود اما شجاعانه و با عقلانیت انتخاب کرد.
وی افزود: صبح یکشنبه ۱۸ آبان عمل برداشت عضو در بیمارستان منتصریه مشهد انجام شد و کبد خواهرم به یک خانم ۴۵ ساله از زاهدان، کلیهها به یک مرد ۴۵ ساله از مشهد قرنیهها به بیمارستان خاتمالانبیا و بخشی از پوست به بیمارستان سوختگی امام رضا(ع) برای بیماران نیازمند پیوند اهدا شد و پیکر خواهرم نیز پس از پایان مراحل پزشکی برای تدفین به قوچان منتقل شد.
ذوالفقاری با بیان اینکه مردم باید درباره مرگ مغزی آگاهی بیشتری داشته باشند گفت: بسیاری باور ندارند که مرگ مغزی به معنای واقعی مرگ است، اگر دستگاه لحظهای قطع شود قلب از کار میافتد ما بعد از تحقیق فهمیدیم که بهترین و انسانیترین کار اهدای عضو است.
وی افزود: باید بیمارستانها شبکههای بهداشت و حتی نیروی انتظامی درباره مرگ مغزی اطلاعرسانی کنند، بسیاری از موارد مرگ مغزی ناشی از تصادفات جوانهاست اگر خانوادهها آگاه باشند میتوان با این تصمیم چند زندگی را نجات داد.
خواهر مرحومه ذوالفقاری ادامه داد: یکی از همراهان بیماران پیوندی پشت در اتاق عمل اشک میریخت و برای ما دعا میکرد این صحنه برای ما هم آرامش بود و هم امید، احساس میکنیم خواهرم بعد از رفتن هم منشاء خیر شد این تنها دلگرمی ماست.
ذوالفقاری در پایان گفت: اهدای عضو احترام بزرگی به روح عزیزان از دسترفته است، امیدوارم فرهنگ این کار خداپسندانه بیش از پیش در جامعه گسترش یابد و خیر آن به زندگی همه برسد.
انتهای خبر/
سمانه داغستانی
نظرات (0)
هنوز نظری ثبت نشده است. اولین نظر را شما بگذارید!